Կարդացի Լեոնարդո դա Վինչի-ի առակներից <<Քարն ու ճանապարհը>>: Ու հիմա կփորձեմ քարին համոզել, որ չիջնի բլրից աղմկոտ ճանապարհի վրա:Ես նրան ամեն գնով կհամոզեմ, որ քարը իրեն չզրկի ամենամեծ հարստությունից, որը կարող է քարը ունենալ: Ախր նա հանգիստ ապրում է մի գեղեցիկ վայրում, նրան շրջապատում է ծաղիկները իրենց հիասքանչ բույրով: Դու քեզ տանում ես դժողք զրկելով դրախտից: Ախր ներքևում այնքան գեղեցիկ չէ ինչքան վերևում, այնտեղ շատ է աղմուկը և կեղտը: Դու եթե իջնես ամեն գնով այտնեղ ճանապարհի վրա կզղջաս, որ քեզ զրկեցիր այդ հրաշքից: Լսիր իմ խորհուրդը և չես զղջա:
Комментариев нет:
Отправить комментарий