Իմ կարծիքով այս պատմության մեջ երկուսն էլ մեղավոր են: Զաբուղոնը նշանվելով Վասիլիկի պես աղջնակի հետ պետք էաշխատեր իր վրա և փոխվեր՝ իմանալով թե իչքան վտանգավոր և ժամանակավոր է իր բռնած գործը: Նա պետք էկանխատեսեր, որ Վասիլիկը իրեն չի սպասի, նա տան կին չէր, սիրում էր զբոսնել, իրեն ցույց տալ, նա սովոր էր շռայլկյանքին, նա միանշանակ երկար մենակ չէր մնա: Սակայն Վասիլիկը նույնպես չպետք է այդպես վարվեր, իմանալով որԶաբուղոնը նրան կյանքից շատ էր սիրում: Իր սխալը հենց սզբից էր, նա գիտեր Զաբուղոնի գործի մասին, բայցամուսնացավ իր հետ և նույնիսկ չփորձեց իրեն փոխել, քանի որ իրեն էլ ձեռք էր տալիս շռայլ կյանքը: Բայց ամեն դեպքումՎասիլիկն հեռացավ, և այդ քայլով կոտրեց Զաբուղոնի սիրտը: Ճիշտ է Զաբուղոնը գող էր, բայց նա ոչ ոքի չէր սպանել ևգողությունը նրա համար <<արվեստ>> էր: Ես կարծում եմ, որ Զաբուղոնը արժանի չէր նման վերաբերմունքի:
Комментариев нет:
Отправить комментарий