Nasruddin
nearly fell into a pool one day. A man whom he knew slightly was nearby, and
saved him. Every time he met Nasruddin after that he would remind him of the
service which he had performed. When this had happened several times Nasruddin
took him to the water, jumped in, stood with his head just above water and
shouted: "Now I am as wet as I would have been if you had not saved me! Leave
me alone.”
Մի օր Նասրադինը ընկնում էր լողավազանը: Մի մարդ,
որին
նա
մի փոքր ծանոթ էր և այդ պահին նրա կողքին
էր`փրկեց նրան: Ամեն անգամ, երբ նա հանդիպում էր Նասրեդինին հիշեցնում էր նրան իր կատարած ծառայության մասին:Երբ դա կրկնվեց ևս մի քանի անգամ Նասրեդինին տարավ նրան ջրի մոտ, ցատկեց
ջրի
մեջ և կանգնեց ջրում` միայն գլուխը դուրս և
բղավեց.
-Ես հիմա այնքան թաց եմ, ինչպես կլինեի, եթե դու
ինձ չփրկեիր: Հանգի'ստ թող ինձ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий