«Ադամանդը» պատմվածքը ագահ,անկուշտ Մարիայի և նրա իդիալական ամուսնու մասին է։
Քասիմը՝Մարիայի ամուսինը՝ Ոսկերիչ էր, զբաղվում էր ադամանդների գործով։ Նվիրում Մարիային շքեղ ադամանդներ,սկայն ագահ Մարիան չբավարարվելով, նորից ու նորից լացում էր և բողոքում։Քասիմը՝ հոգատար,սիրալիր,հանդուրժող՝ տղամարդու իդիալական կերպար էր, նվիրելով իր սերը, ամեն անգամ մի նոր ադամանդ էլ նվիրելով, Մարիան տենչում էր ավելիին։
Նա դժգոհում էր իր կյանքից,բողոքում որ Քասիմը ամեն օր նստած է իր աթոռին և ուշադրություն չէր դարձնում իրեն։Նրանց ամուսնության հիմքում փոխադարձ «սեր» չկար կամ էլ «սեր» կար, բայց նորից ագահ, չկշտացող,անկուշտ։Մաիրան կույր էր՝ կույր էր հոգով։Մարդկային այս տեսակը, որն ունի հոգու կուրություն սպանում է նախ առաջինը դիմացինին, հետո իրեն։
Իդիալական ամուսին՝հանդուրժող,մտածող,սիրող,աշխատող իսկ Մարիան չգնահատելով ունեցածը՝ամուսնուն ,միաժամանակ կորցրեց ամեն ինչ…
Ագահություն, ինչի է հասցնում մարդուն այս բնաորության տեսակը։
Քասիմը՝Մարիայի ամուսինը՝ Ոսկերիչ էր, զբաղվում էր ադամանդների գործով։ Նվիրում Մարիային շքեղ ադամանդներ,սկայն ագահ Մարիան չբավարարվելով, նորից ու նորից լացում էր և բողոքում։Քասիմը՝ հոգատար,սիրալիր,հանդուրժող՝ տղամարդու իդիալական կերպար էր, նվիրելով իր սերը, ամեն անգամ մի նոր ադամանդ էլ նվիրելով, Մարիան տենչում էր ավելիին։
Նա դժգոհում էր իր կյանքից,բողոքում որ Քասիմը ամեն օր նստած է իր աթոռին և ուշադրություն չէր դարձնում իրեն։Նրանց ամուսնության հիմքում փոխադարձ «սեր» չկար կամ էլ «սեր» կար, բայց նորից ագահ, չկշտացող,անկուշտ։Մաիրան կույր էր՝ կույր էր հոգով։Մարդկային այս տեսակը, որն ունի հոգու կուրություն սպանում է նախ առաջինը դիմացինին, հետո իրեն։
Իդիալական ամուսին՝հանդուրժող,մտածող,սիրող,աշխատող իսկ Մարիան չգնահատելով ունեցածը՝ամուսնուն ,միաժամանակ կորցրեց ամեն ինչ…
Ագահություն, ինչի է հասցնում մարդուն այս բնաորության տեսակը։
Комментариев нет:
Отправить комментарий