Գլուխ երրորդ
1) Հարց՝ Ինչի՞ մասին ես հաճախ խոսում քո ներքին ձայնի հետ, կարողանու՞մ ես նրան զսպել, ինչպե՞ս ես նրա հետ համաձայնության գալիս: Իսկ պատահու՞մ է, որ նա քեզ չի լսում:
Պատասխան՝ Ես իմ ներքին ձայնի հետ միշտ բանավիճում եմ: Միշտ իմ ներքին ձայնը ինձ միշտ հակադրումա: Ես կարողանում եմ իմ ներքին ձայնին լռեցնել, բայց շատ դժվարությամբ: Ես իմ ներքին ձայնի հետ համաձայնության չեմ գալիս, և նա ինձ միշտ չի լսում:
2) Հարց՝ Ի՜նչ հրաշալի բան է գետնին քայլելը. փորձիր համոզել մարդկանց, որ իսկապես գետնին քայլելը հրաշալի բան է:
Պատասխան՝ Երբ մարդը ֆոբիա ունի բարձրությունից և թռջում է օդապարիկով կամ ինքնաթիռով նրա համար ուղղակի երջանկություն է գիտնին քայլելը:
3) Հարց՝ Պատկերացրու՝ դու միոտանի ես. ինչպե՞ս կփոխվեր կյանքդ:
Պատասխան՝ Ինձ թվում է, որ իմ կյանքը կդառնա աղետ: Մարդիկ չեն շփվի իմ հետ, բոլորը չռած աչքերով կնայեն վրաս: Ես այդ ամենից շատ կնեղվեմ անգամ կուզենամ կյանքիս վերջ տալ, որովհետև ուղակի անտանելի ու անիմաս կլինի ապռելը:
4) Հարց՝ Եթե կրթահամալիրում ամեն ինչ թարս լիներ, ի՞նչ կստացվեր. նկարագրիր:
Պատասխան՝ Ես պատկերացնում եմ, որ երեխաները առաստաղի վրայով կքայլեին: Դասամիջոցները կլիներ 45 րոպե, իսկ դասերը 5 կամ 20 րոպե: Տետրերով կխաղաինք, իսկ համակարգիչներով դաս կանեինք: Ճաշարանում ուտելիք չեին պատրաստի այլ կպատրաստեին՝ խաղալիքներ և զվարճալի իրեր: Մեր կայքում կտեղադրվեին խաղեր: Ուսուցիչները չսովորաղներին կգնահատեին բարձր, իսկ սողորողներին ցածր:
Պատասխան՝ Ես իմ ներքին ձայնի հետ միշտ բանավիճում եմ: Միշտ իմ ներքին ձայնը ինձ միշտ հակադրումա: Ես կարողանում եմ իմ ներքին ձայնին լռեցնել, բայց շատ դժվարությամբ: Ես իմ ներքին ձայնի հետ համաձայնության չեմ գալիս, և նա ինձ միշտ չի լսում:
2) Հարց՝ Ի՜նչ հրաշալի բան է գետնին քայլելը. փորձիր համոզել մարդկանց, որ իսկապես գետնին քայլելը հրաշալի բան է:
Պատասխան՝ Երբ մարդը ֆոբիա ունի բարձրությունից և թռջում է օդապարիկով կամ ինքնաթիռով նրա համար ուղղակի երջանկություն է գիտնին քայլելը:
3) Հարց՝ Պատկերացրու՝ դու միոտանի ես. ինչպե՞ս կփոխվեր կյանքդ:
Պատասխան՝ Ինձ թվում է, որ իմ կյանքը կդառնա աղետ: Մարդիկ չեն շփվի իմ հետ, բոլորը չռած աչքերով կնայեն վրաս: Ես այդ ամենից շատ կնեղվեմ անգամ կուզենամ կյանքիս վերջ տալ, որովհետև ուղակի անտանելի ու անիմաս կլինի ապռելը:
4) Հարց՝ Եթե կրթահամալիրում ամեն ինչ թարս լիներ, ի՞նչ կստացվեր. նկարագրիր:
Պատասխան՝ Ես պատկերացնում եմ, որ երեխաները առաստաղի վրայով կքայլեին: Դասամիջոցները կլիներ 45 րոպե, իսկ դասերը 5 կամ 20 րոպե: Տետրերով կխաղաինք, իսկ համակարգիչներով դաս կանեինք: Ճաշարանում ուտելիք չեին պատրաստի այլ կպատրաստեին՝ խաղալիքներ և զվարճալի իրեր: Մեր կայքում կտեղադրվեին խաղեր: Ուսուցիչները չսովորաղներին կգնահատեին բարձր, իսկ սողորողներին ցածր:
Комментариев нет:
Отправить комментарий