Իմ կյանքում ընդամենը մեկ անգամ է պատահել, երբ ես գնում էի Ծաղկաձոր և մեքենայի պատուհանից կախվել էի ու հիանում էի այդ օդով և գեղեցիկ բնությամբ:
Այդ օրը ես երբեք չեմ մոռանա, ես մինչև հիմա հիշում եմ այդ օդը, այդ սառը օդը: Ծառերը շատ խիտ էին և գեղեցիկ այդ բնությունը շատ հիանալի էր: Մարդ պետք է գնա այդտեղ ապրի, որ հասկանա ինչ է նշանակում բնության գրկում ապրել և վայելել:
Комментариев нет:
Отправить комментарий